Koninklijke Harmonie Zwijnaarde

Historiek

“Gemeente Harmonie van Swijnaerde”

In 1871 werd te “Swijnaerde” het plan opgevat om net zoals in de omliggende gemeenten een muziekmaatschappij op te richten. Dank zij het doorzettingsvermogen van de initiatiefnemers kon op 2 januari 1872 de “Gemeente Harmonie van Swijnaerde” gesticht worden onder de benaming “Fanfare De Jonghen Wijngaerd”. Van meet af aan telde de maatschappij 26 spelende leden, die meestal zelf instonden voor het bekostigen van hun instrumenten. De erevoorzitter oud-minister Julien Van der Stichelen schonk aan de maatschappij een vaandel, dat nog steeds bewaard wordt in ons repetitielokaal.

“ Fanfare De Jonghen Wijngaerd”

Een eerste hoogtepunt in het bestaan van de fanfare “De Jonghen Wijgaerd” was de viering van het 25-jarig jubileum dat met veel luister gevierd werd op 13 juni 1897. Al werd de vereniging opgericht als “Gemeente-Harmonie” toch werd tot in 1899 gespeeld als fanfare. In dit jaar werd overgeschakeld naar harmonie en werd meteen de naam veranderd in “Harmonie van Swijnaerde”. Deze omschakeling bracht met zich mee dat verschillende nieuwe instrumenten moesten worden aangeschaft. Net als bij de stichting werden de meeste instrumenten door de spelende leden zelf aangekocht, de anderen werden als geschenk aangeboden. De maatschappij genoot op de gemeente zo’n grote belangstelling dat in een korte periode een zeer succesrijke harmonie tot stand kwam.

“WO I”

Jammer genoeg brak in 1914 de eerste wereldoorlog uit. Niet alleen verloren verschillende ere- en spelende leden het leven maar ook verschillende instrumenten werden onbruikbaar. Door een bombardement werd het volledige muziekrepertorium en heel wat materiaal vernietigd. Ook deze zware tegenslag kon de “Harmonie van Swijnaerde” niet ten val brengen en reeds enkele weken na de wapenstilstand werden de repetities heraangevat.

“Koninklijke Maatschappij”

Heel belangrijk was de benoeming tot Koninklijke Maatschappij door Koning Albert I in 1922. Deze benoeming ging gepaard met een passende viering waarbij een festival werd ingericht waaraan 22 muziekmaatschappijen deelnamen.

“WO II”

Na de grandioze vieringen van het 25-, 50- en 60-jarig bestaan was er terug een onderbreking van de activiteiten tussen 1940 en 1945. Onmiddellijk na de bevrijding hervatten de repetities zij het wel dat de harmonie met zware financiële problemen te kampen had. Voor de aankoop van nieuwe instrumenten werd een tombola ingericht. Ook werd het jaarlijkse St. Ceciliafeest nieuw leven ingeblazen.

“Voorzitterwissel”

Tussen 1955 ten 1965 evolueerde het leven van de volksmuziek zonder twijfel het meest. De bestaande muziekverenigingen schakelden over naar de nieuwe toonaard en werden gekostumeerd. In 1963 werd een nieuwe vlag ingehuldigd. Omwille van zijn hoge leeftijd nam de heer Adhemar Devos ontslag en nam de heer Apr. Pol Vallaeys het roer over. Op 5 april 1964 werd het nieuwe uniform aan de bevolking voorgesteld. Naast een smaakvol uniform werd de harmonie eveneens verrijkt met een groep trommelaars en een klaroenkorps.

“100-jarig jubileum”

In het vooruitzicht van de grote 100-jarige viering onderging de Koninklijke Harmonie Zwijnaarde op 29 april 1972 een nieuwe modernisering: de uniformen van de muzikanten werden aangepast en een majorettenkorps mocht de harmonie opvrolijken. Het honderdjarig bestaan werd een onvergetelijke gebeurtenis. Een hele week werd feest gevierd.

“Verbroedering met Musikverein Lembach”

Toen het 110-jarig bestaan naderde, werd een nieuwe uitdaging aangegaan. Tijdens het laatste weekend van augustus 1982 werd opnieuw feest gevierd. Een verbroedering met het “Lembacher Musikverein” uit Lembach i. M. in Oberösterreich vormde een nieuw hoogtepunt in de geschiedenis van de harmonie.

“In memoriam”

De Koninklijke Harmonie kreeg echter na elkaar twee zware verliezen te verwerken. In november 1984 overleed de voorzitter Pol Vallaeys, die reeds 20 jaar zijn beste krachten had ingezet. Slechts twee jaar later overleed de opvolgende voorzitter Willy Detollenaere.

“ Nieuwe voorzitter”

In 1987 werd de harmonie in een volledig nieuw kleedje gestoken. Zowel majoretten, trommelaars als muzikanten kregen nieuwe uniformen. Sinds voornoemd jaar wordt het voorzitterschap waargenomen door Raf Van de Velde die reeds sinds 1979 secretaris was. In 1992 had de viering plaats van 120 jaar Koninklijke Harmonie en 10 jaar verbroedering met Lembach. Een driedaags verbroederingsfeest kwam tot stand.

“ Concertband”

De belangstelling van de jeugd om toe te treden tot het trommel- en majorettenkorps bleef uit en zo werd in 1994 beslist het trommel- en majorettenkorps af te schaffen. Dit betekende echter niet het einde van onze harmonie. Werkend aan een nieuwe toekomst werd een eigen muziekschool opgericht met bekwame leraars. Deze zware financiële inspanningen werpen vandaag hun vruchten af. De harmonie evolueerde naar een echte concertband en heel wat jongeren vonden opnieuw de weg naar de harmonie.

“125-jarig jubileum – 15-jarige verbroedering met Lembach i. M.”

In 1997 werd het 125 jaar jubileum gevierd samen met de 15 jarige verbroedering met de Musikkapelle uit Lembach. Hoeft het nog te worden aangetoond dat de Koninklijke Harmonie Zwijnaarde een onmisbare schakel vormt in het gehele culturele leven van Zwijnaarde.

“Wind in de zeilen”

De harmonie kent nu een nieuwe bloei en vormt een homogene groep, waar jong en oud zich thuis voelen en samen musiceren. Er zijn ongeveer 55 spelende leden van 14 tot 70 jaar jong. Veel jongeren nemen actief deel aan de lessen notenleer en ook onze Zwijnaardse Jeugdband wil de springplank zijn om jong talent in de harmonie op te nemen.

“Onderscheiding”

Nog niet eens zo lang geleden begon de harmonie deel te nemen aan de provinciale toernooien voor blaasorkesten. Bij een laatste deelname in 2006 kon de Koninklijke Harmonie Zwijnaarde zich met onderscheiding rangschikken in tweede afdeling. Ook in 2010 kan de harmonie zich moeiteloos in tweede afdeling handhaven.

"In de voetsporen van haar vader"

Eind 2010 geeft Raf Van de Velde te kennen dat hij zijn functie als voorzitter ter beschikking stelt. Zijn nauwe banden met Oostenrijk hebben ertoe geleid dat hij daar zeer veel tijd doorbrengt en hij vreest dat zijn werk als voorzitter daaronder zou lijden. Na lang beraad besluit ondervoorzitter Katrien Vallaeys zich kandidaat te stellen om in Raf zijn voetsporen te treden en bij uitbreiding natuurlijk in de voetsporen van haar vader Pol. Zij wordt in februari 2011 dan ook unaniem als voorzitter verkozen. Bestuurslid Martin Vande Kerckhove volgt haar op als ondervoorzitter. Raf Van de Velde zal voortaan als Ere-Voorzitter door het leven gaan.